KONFERANSA DAVET 

Konu:"Türk Ailesinin Değişim Sorunları" 
Konuşmacı:Prof.Dr.İsmail DOĞAN
Tarih: 16 Mart 2019 Cumartesi saat: 14:00
Yer: DEVA KONFERANS SALONU 
ZİYABEY CADDESİ 1400.sokak No: 16/1 Balgat                           
Tel: 0312 287 04 55

Prof. Dr. İsmail DOĞAN, “Eğitim Sosyologu”Özğeçmiş

 Bursa doğumludur. İlk, Orta ve Lise öğrenimini Bursa’da; Lisans ve Lisansüstü öğrenimini Ankara Üniversitesi’nde yaptı. Ankara Etlik Lisesi’nde üç yıl öğretmenlik sonrasında On Dokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi’nde Araştırma Görevlisi ve Dr. Öğretim Görevlisi olarak çalıştı. 1990 yılından itibaren Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi’nde öğretim üyesi olarak çalışmaktadır.

Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü’nde hazırladığı, “Türk Kültür ve Eğitimine Katkıları Açısından Mehmet Tahir Münif Paşa ve Ali Suavi Üzerine Mukayeseli Bir Çalışma” adlı araştırması, belirtilen Tanzimat aydınları hakkında Cumhuriyet dönemindeki “ilk doktora tezi”dir. İsmail Doğan, Eğitim Sosyolojisi bilim dalında 1997 yılında Doçent, 2002 yılında aynı alanda Ankara üniversitesinde Profesörlüğe yükseltilmiştir.

Gazi, Hacettepe ve Ufuk Üniversitelerinde değişik dönem ve programlarda; 2002–2003 ile 2006-2007 öğretim yılları aralığında Eskişehir Osman Gazi Üniversitesi’nde konuk öğretim üyesi olarak lisans lisansüstü düzeylerde; yine konuk öğretim üyesi olarak 2014-2015 Öğretim yılında Travnik Üniversitesi ’de (Bosna-Hersek) lisans düzeyinde dersler vermiştir.

Eğitimin Sosyal ve Tarihi Temelleri Anabilim Dalı’nın özgün disiplinleri olan Eğitim Sosyolojisi, Eğitim Tarihi, Türk Eğitim Tarihi ve Eğitim Felsefesi bilim dallarının güncel ve geleneksel konularında çeşitlenen kitap çalışmalarıyla söz konusu alanda çok sayıda ulusal ve uluslararası makale, inceleme ve tebliğleri; çeşitli bürokratik ve akademik kuruluşlarda bilim kurulu, yayın kurulu, düzenleme kurulu başkanlık ve üyelikleri bulunmaktadır.

Başbakanlık Aile Araştırma Kurumu (1991-1994) ile Başbakanlık Atatürk Kültür Merkezi Başkanlığı’nın proje ve süreli yayın etkinliklerinde üyelik ve editörlükler yaptı (2007-2013). Bursa hakkındaki çalışma ve eserleri nedeniyle Bursa Sivil Toplum Derneği (SİVİLAY) tarafından “Kente Katkı Ödülü”ne (2010), Eğitim Sosyolojisi: Kavramlar, Sorunlar adlı kitabıyla Türkiye İlim ve Edebiyat Eseri Sahipleri Meslek Birliği (İLESAM) Araştırma ve İnceleme Ödülü’ne (2011) lâyık görüldü.

İlmî ve akademik çalışmaları Eğitimin Sosyal ve Tarihi Temelleri Anabilim Dalı’nın temel alanları olan Eğitim Tarihi, Türk Eğitim Tarihi, Eğitim Sosyolojisi ve Eğitim Felsefesi disiplinlerinin geleneksel ve güncel konularında yoğunlaşmıştır. Bu alanda yayımlanmış 30 adet kitabı, 200’ün üzerinde makale ve incelemesi bulunmaktadır. Prof. Dr. İsmail Doğan’ın yayında olan kitapları şunlardır:

1. Eğitim, İletişim, Yabancılaşma, “Çeviri Yazılar”, Samsun, 1990; 2. Tanzimat’ın İki Ucu: Münif Paşa ve Ali Suavi: (Sosyo-Pedagojik Bir Karşılaştırma), İstanbul, 1991; 3.  Sosyoloji-Ders Notları, Ankara, 1993; 4. Bir Alt Kültür Olarak Ankara Yüksel Caddesi Gençliği, Ankara, 1994; 5. Sosyoloji-Kavram ve Sorunlar, İstanbul, 1996; 6. Çocuk Hakları: Tarihte, Dünyada ve Türkiye’de, Ankara, 1995; 7.  Değişen Türkiye’de Bilim ve Kültür, Ankara 1997; 8. İletişim ve Yabancılaşma  -Yazılı, Kültürümüzde İlkler-, İstanbul, 1998; 9. Sokaktaki Yabancı, İşyeri İsimlerine Yansıyan Kültürel Eğilimler, İstanbul, 1999; 10. Sivil Toplum, Ondan Bizde de Var, 2000; 11. Akıllı Küçük, Çocuk Kültürü ve Çocuk Hakları Üzerine Sosyo-Kültürel Bir İnceleme, İstanbul 2000; 12. Osmanlı Ailesi, Sosyolojik Bir Yaklaşım, Ankara 2001; 13. Avrupa Âdâb-ı Muâşereti Yahut Alafranga, Ahmet Mithat’tan uyarlayan ve Yorumlayan: İsmail Doğan, Ankara, 2001; 14. Modern Toplumda Vatandaşlık, Demokrasi ve İnsan Hakları, “İnsan Haklarının Kültürel Temelleri”, Ankara: 2017, 14. Baskı; 15. Bizde Kadın, Ahmet Cevat’ın Aynı Adlı Eseri Üzerinde Bir Değerlendirme, Ankara, 2003; 16. Eylül ve Bursa, Kent Sosyolojisi Denemeleri, İstanbul 2004; 17. Toplum ve Eğitim Sorunları Üzerinde Felsefi ve Sosyolojik Tahliller, Ankara 2004; 18. Dünden Bugüne Türk Ailesi Ankara, 2009, 19. Sosyoloji; Kavramlar ve Sorunlar, Ankara, 2016; 20. Şarkıların Çağırdığı Şampiyon: Bursaspor, Ankara, 2010; 21. Öncüller, “Şiir”, Ankara 2011; 22. Eğitim Sosyolojisi, Ankara, 2011; 23. Türk Eğitim Tarihi’nin Ana Evreleri; Kurumlar, Kişiler, Söylemler, Ankara 2016; 24. Bir İstanbul Hanımefendisinin Bursa Seyahati, Ankara Ocak 2016; 25. Türk Aile Sosyolojisi, Ankara, 2017; 26. Göç ve Kültür, İstanbul 2018, Eğitim Sosyolojisi, Karamlar ve Sorunlar, Ankara, 2018, 27. Türk Eğitim Tarihi, Ankara Aralık, 2018.

 

 

 

 

 

KONU: “EĞİTİMİ ANLAMAK, EĞİTİMLE ANLAŞILMAK”

 

Þ  BU KONFERANSIN TEZLERİ

-       Türkiye’nin eğitim tecrübesi etkin ve yaygın bir toplumsal yarara dönüşmemiştir.

-       Türk eğitim sistemi kendi gerçeğini yabancılar eliyle dönüştürme gibi hiçbir Batılı ülkede rastlanmayan yapılanma ve gelişme öyküsüne sahiptir.

-       Türk eğitim sisteminin reform benzeri tüm düzenlemelerinde dönemsel ve günübirlik sorunlar merkeze alınmıştır. Bunun en karakteristik örneği milli eğitim şuralarıdır. (İlki 1939 yılında 19.su ise Aralık 2014’te).

-       Türk eğitim sistemi hep bir arayış içinde olmuştur(...) Sistemin bu bağlamda en büyük zaafı “azim ve sebat eksikliği”dir.

-       Siyaset kurumu ve siyasal müdahaleler Türk eğitim sisteminin istikrarlı ve sağlıklı bir gelişim seyri ve doğrultusunu hayata geçirmede gerekli politikalar üretememiştir.

-       Bürokrasi ve akademyadan gelen yanlış ve yanıltıcı danışmanlık terminoloji sorunu yaratmıştır.

-       Değişim isteği bir heves ve coşku dalgalanmasından öteye geçememiştir. “Amerika’da Almanya’da, Finlandiya’da, Japonya’da, Kazakistan’da var, biz de yapalım, biz de uygulayalım...”

-       İstikrar sorunu… Sistem mevcut vizyonu, on yıl sonrasını görememiştir, görememektedir…

-       Meslekleri ve mesleki eğitimin önceleyen eğitim programları, entelektüel boyutu ihmal etmektedir…

-       Sistem hormonlu bireyler yetiştiriyor. Ülke ve dünya sorunlarından, insanlığın temel problemlerinden uzak insanlar yetiştiriyoruz. Bu insan hormonlu insandır; tüm zihinsel beslenmesini teknolojinin emir komuta zincirine kaptırmış; derin okumaların uzağında kalmış bir garip insanla, hormonlu bireylerle karşı karşı karşıyayız. Kendi sözcüklerini ve kavramlarını üretemeyen; şablonlarla, görsel ve teknolojik araçlarla beslenen hormonlu bir kuşak…